Μάθημα 1: Εισαγωγή
Σε όλη τη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας, είχαμε πάντα μία ακαταμάχητη «όρεξη» για σπατάλη – η σπατάλη τροφίμων ήταν πάντα ένα συνηθισμένο φαινόμενο που επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες όπως οι οικονομικές, πολιτιστικές και τεχνολογικές εξελίξεις. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια έχει αναδειχθεί σε σημαντικό παγκόσμιο ζήτημα και οι λόγοι είναι προφανείς: συνέβη λόγω ενός συνδυασμού παραγόντων όπως το παγκόσμιο εμπόριο τροφίμων, η ανάπτυξη των μεγάλων υπεραγορών, η υπερκατανάλωση, και η ανάπτυξη προηγμένων τεχνικών συντήρησης και συσκευασίας.
Όλοι αυτοί οι παράγοντες έχουν ως αποτέλεσμα να αλλοιώνονται τα τρόφιμα και να αυξάνεται η σπατάλη. Επομένως, για να αντιμετωπίσουμε αυτό το μείζον πρόβλημα με πιο αποτελεσματικό τρόπο, πρέπει να επικεντρωθούμε στον εντοπισμό και την αντιμετώπιση των βαθύτερων λόγων που προκαλούν τη σπατάλη τροφίμων, και να εργαστούμε για την εφαρμογή βιώσιμων λύσεων που θα συμβάλουν στον μετριασμό αυτού του προβλήματος.
Η σπατάλη τροφίμων είναι ένα από τα σημαντικότερα παγκόσμια προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε – εάν δεν μπορέσουμε να λύσουμε το πρόβλημα, θα μπορούσε να οδηγήσει σε σοβαρές συνέπειες για την κοινωνία μας. Οι πιθανές επιπτώσεις της σπατάλης τροφίμων είναι πολύπλευρες και πολύπλοκες. Ορισμένες από αυτές αναφέρονται παρακάτω:
- Περιβαλλοντικά ζητήματα. Μία σημαντική συνέπεια είναι η βλάβη που προκαλούν στο περιβάλλον, καθώς η σπατάλη τροφίμων παράγει μεθάνιο στις χωματερές, ένα ισχυρό αέριο του θερμοκηπίου που συμβάλλει στην υπερθέρμανση του πλανήτη.
- Οικονομική καταστροφή. Ένας άλλος σημαντικός αντίκτυπος είναι οι οικονομικές απώλειες, τόσο από τους πόρους που χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή των πεταμένων τροφίμων όσο και από το κόστος διάθεσής τους. Αυτά τα κόστη μπορεί να έχουν μία πολλαπλή επίδραση που θα επηρεάσει σημαντικά τα άτομα και τις επιχειρήσεις.
- Επισιτιστική ανασφάλεια. Η σπατάλη τροφίμων συμβάλλει επίσης στην παγκόσμια επισιτιστική ανασφάλεια. Θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε αυτούς τους σπαταλημένους πόρους για να ταΐσουμε όσους έχουν ανάγκη σε λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες. Εάν δεν είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά αυτό το πρόβλημα, οι κίνδυνοι θα μεγαλώσουν και εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο θα συνεχίσουν να βιώνουν πείνα και υποσιτισμό.